Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Τα λιμάνια μας

Κώστας Μουτζούρης, Γενικός Γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του Υπουργείου Ναυτιλίας.
"Οι όροι παραχώρησης των λιμανιών της Κρήτης είναι επωφελείς και επικερδείς για την τοπική κοινωνία"

Γιώργος Δεικτάκης, Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης:
"Οι αποφάσεις της Κυβέρνησης δεν πρόκειται να αλλάξουν, η μοναδική εκκρεμότητα είναι να υπάρξει αμοιβαίο όφελος τόσο για τις τοπικές κοινωνίες, όσο και για την ελληνική οικονομία"

Κύριε Μουτζούρη και κύριε Δεικτάκη, το '40 ο Μουσολίνι ζήτησε από το Μεταξά πολύ λιγότερα, από όσα εσείς παραχωρείτε στους ξένους. 2-3 λιμάνια και 1 αεροδρόμιο. Το '40 οι Έλληνες και οι Κρητικοί (αν έχετε ακουστά, ολόκληρος ο στρατός της Κρήτης, η 5η Μεραρχία), έδωσαν το αίμα τους για να υπερασπιστούν τα εδάφη της πατρίδας μας.

Στην περίπτωση που τέτοια "παλιομοδίτικα" επιχειρήματα δε σας πείθουν, ας διαβάσετε τον εφαρμοστικό νόμο, που σίγουρα κι εσείς όπως ο κύριος Χρυσοχοίδης, δεν κάνατε τον κόπο να διαβάσετε, καθώς δεν δίνετε δεκάρα.
ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ,  Άρθρο 1, 
παράγραφος 2. Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή
του δημοσίου χρέους της χώρας,
σύμφωνα με όσα ορίζονται στην
παράγραφο 17 του επόμενου άρθρου.
Και δωσίλογοι και ψεύτες!

Αγαπητοί μου κύριοι,
μου είναι αδύνατο να παρκολουθήσω τα επιχειρήματά σας πλέον.
Είμαι σίγουρη ότι αν αύριο η Κυβέρνηση υπακούωντας στις εντολές των ξένων δάνειων δυνάμεων, νομοθετούσε την ευθανασία σε θαλάμους αερίων των συνταξιούχων άνω των 70 ετών, θα βρίσκατε δεκάδες επιχειρήματα περί "ανθρωπιστικών, χρήσιμων, επωφελών για το κοινωνικό σύνολο, αποδοτικών, κλπ " λόγων για να στηρίξετε το εγχείρημα.
 
Αγαπητοί κύριοι,
κυνικοί, δουλοπρεπείς και απάτριδες,
η διαφορά που έχω μαζί σας δεν είναι για τα λεφτά που μου αφαιρεί η Κυβέρνηση την οποία υπηρετείται. Δεν είναι η φτώχεια στην οποία με αναγκάζει να ζήσω.
Δεν είναι για τούτο που διαμαρτύρομαι.
Αυτά δε με πειράζουν.
Είναι που πουλάνε την πατρίδα μου.
Είναι που πουλάνε την πατρίδα μου.... 
Και αυτό δεν πρόκειται να το καταλάβετε ποτέ σας.

Σήμερα, έξω από την Περιφέρεια μπορεί να είμαστε λίγοι, 150 άνθρωποι όλοι κι όλοι. (κι ας είχε ο ΣΥΡΙΖΑ 112.688 ψήφους σ' όλο το νησί στις τελευταίες εκλογές και 5 βουλευτές. Δε βαριέσαι πάντα κάτι λίγοι τρελοί ήταν μπροστά σ' όλη την πορεία της ελληνικής Ιστορίας).

Όμως αυτοί οι λίγοι, να είστε σίγουροι πώς δεν ξεχνάνε και δε συγχωράνε.
Αύριο θα γίνουν ποτάμι που θα σας πνίξει.

Κι όσο για σένα περήφανε λαέ της Κρήτης,
Αν έχεις μέσα σου μια στάλα μνήμης από τότε: Το Φλεβάρη του 2009.
Εσύ ήσουν εκεί, θυμάσαι;
Εσύ ήσουν αυτός, θυμάσαι;

Χτες, πούλησαν την Τράπεζά σου, το αποκούμπι σου, σ’ αυτήν που είχες υποθηκεύσει τη γη σου.
Χτες έβγαλαν χάρτες της φρίκης με σχέδια που δείχνουν ότι χαρίζουν τα βουνά, τα νερά και την περιουσία σου, για να μπήξουν στη γη σου γιγάντιες σβούρες, παλούκια και σίδερα για να παράγουν ηλεκτρισμό που θα φεύγει με καλώδια σε ξένα μέρη. Μεγαλοπρεπείς ΒΑΠΕ τις ονομάζουν.
Σήμερα πουλάνε και τα λιμάνια σου.

Τι περιμένεις για να ξεσηκωθείς;
Να πουλήσουν και τα παιδιά σου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου