Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Καλή Χρονιά!

Καλή χρονιά
σε όσους έχουν τη δύναμη και αγωνίζονται και αντιστέκονται
σ’ αυτούς που απεργούν
που λένε «όχι», που δε σκύβουν τη μέση, και δεν συμβιβάζονται
μ’ όλο και πιο λίγα
Καλή χρονιά
σ’ όσους ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον,
σ’ όσους έχουν το θάρρος να αγαπούν
και τη μεγαλοψυχία να συγχωρούν.
Καλή χρονιά
στους ανθρώπους της Παλαιστίνης
και τους εργάτες της Ευρώπης
στους αδικημένους της Γης
στους ανώνυμους καθημερινούς ήρωες
στα παιδιά με τα μελαγχολικά μάτια
που μεγάλωσαν απότομα
και ζητούν εξηγήσεις και απαντήσεις χωρίς έλεος
Καλή χρονιά
σ’ εκείνους που τολμούν και γράφουν για να αφυπνίσουν
σ’  εκείνους τους λίγους τρελούς που μπαίνουν μπροστά, όπως πάντα
που πιστεύουν πως καμιά εξουσία πανίσχυρη ή παγκόσμια δεν είναι ανίκητη
Καλή χρονιά
σ’ αυτούς που δίνουν χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα
σ’ αυτούς που ανοίγουν την αγκαλιά τους
και την καρδιά τους
σ’ όσους οργίζονται
και ζητούν τιμωρία για τους άρπαγες των ονείρων τους.
Καλή χρονιά σε σένα
και σε μένα...

Τις ώρες που δεν τρώει, δε βρίζει, δεν ταξιδεύει, συγγράφει...


 «ΤΑ ΝΕΑ» προδημοσιεύουν κατά παγκόσμια αποκλειστικότητα ένα διήγημα από τη συλλογή διηγημάτων «Οι Χαμένοι» του Αντιπροέδρου- Υπουργού – Δικηγόρου- Ανηψιού της Αγλαίας- Τώρα και συγγραφέα, Θεόδωρου Πάγκαλου.
Το πόνημα έχει τον τίτλο: «Ο Ρας ήταν Έλληνας»

«...Ο Σαντορινιός αρχιμουντζούρης είχε εξελιχθεί σε μισάνθρωπο από τότε που η όμορφη γυναίκα του τον είχε παρατήσει σ' ένα του ταξίδι για έναν τζιτζιφιόγκο που είχε έρθει από την Αθήνα για ν' ανοίξει ένα κοσμικό μπαρ στο νησί.
Ο πασίγνωστος σε όλα τα λιμάνια για τις σεξουαλικές του επιδόσεις νεαρός ύπαρχος, ο Μήτσος, πρότεινε - τι άλλο; - μια μπουρδελότσαρκα στα στενά σοκάκια με τις βιτρίνες...»
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερε λεπτομέρειες για την μπουρδελότσαρκα, του Μήτσου, στο Άμνστερνταμ, παρακαλώ πατήστε εδώ: μπουρδελότσαρκα

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Φιλανθρωπικές επισκέψεις των ημερών.


Είπα να μη νευριάσω, μέρες που είναι, αλλά η επικαιρότητα δε μ’ αφήνει ν’ αγιάσω.
Σήμερα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς μετά της συζύγου του επισκέφτηκαν το Κέντρο Βρεφών «Μητέρα» στα πλαίσια της φιλανθρωπίας των ημερών. Και εκεί ο κύριος Σαμαράς προέβη σε βαρύγδουπες δηλώσεις: «Λόγω της κρίσης που οι δύσμοιροι γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους στα Ιδρύματα και έχουν πληθήνει τα ορφανά, καλό είναι οι Έλληνες πολίτες να γίνουν ανάδοχοι γονείς, να πάρουν ένα τέτοιο δύσμοιρο παιδάκι στο σπίτι τους να το φροντίσουν, να το ανθρέψουν κλπ, κλπ.
Γιατί ρε γκαζοντεντκέ, εσύ πήρες κάνα τέτοιο παιδάκι σπίτι σου να το μεγαλώσεις; Τόσα λεφτά έχεις, αντίχριστε, κάνε ένα ψυχικό, να γίνεις πρότυπο και για τους υπόλοιπους φαταούληδες παρτάκηδες του συναφιού σου.
Βρέστε μου έναν πολιτικό, έναν απ΄ αυτούς που έχουν παντελονιάσει εκατομμύρια ευρώ στους λογαριασμούς τους, που να έχει υιοθετήσει  ένα παιδί. Που να έχει προσπαθήσει να σώσει ένα παιδί απ’ το δρόμο και την πείνα. Να του προσφέρει μια αγκαλιά....
Και πρόσθεσε στο τέλος ο μεγάλος: «Εγώ με τη σύζυγό μου Γεωργία, επιλέξαμε αυτό το μέρος να επισκεφτούμε τούτες τις μέρες για να δούμε τα παιδάκια...»
Γιατί ρε ξεφτίλα, μαϊμούδες στο τσίρκο είναι τα παιδιά και πήγες να τα δεις; Θέαμα;
Άϊ στο διάολο!

Τελικά ο πιο συμπαθής Έλληνας πολιτικός των τελευταίων 50 χρόνων είναι αναμφισβήτητα ο Μαυρογιαλούρος. Ο οποίος στο τέλος του έργου, μετά την παραίτησή, τις καταγγελίες του και την τάξη που επιχειρούσε να βάλει στο σπιτικό του, δέχτηκε τηλεφώνημα από το συνάδελφό του Υπουργό Παιδείας για ένα ρουσφέτι της κόρης. Στο τέλος του λέει, αφού του τα έψαλλε καλά- καλά, μες στην τσαντίλα: «Αν θέλετε σώνει και καλά να κάνετε κάποια αγαθοεργία κύριε Παπαδάκη, κοιτάξτε εκεί πέρα να υιοθετήσετε κανένα ορφανό, ναι, ναι,  για να μη σούρνετε τα σκυλιά όλη μέρα στους δρόμους με τη γυναίκα σας. Χαίρετε...»

(Στο 22.48 λεπτό)
Αυτή τη φράση, δε θα την ξεχάσω ποτέ κάθε φορά που βλέπω να σούρνουν τα κοπρόσκυλα στη γειτονιά μου οι μεγαλοκαπελαδούρες κυράτσες ή οι κουνιστοί σύζυγοί τους επίσης....

Άγιος Βασίλης έρχεται...

Ναι, αλλά πώς έρχεται;;;
Έτσι; (για οικονομία)


 Έτσι;
 
Ή έτσι;

Κι άμα τον δείτε φέτος, να μου γράψετε...

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Τι τρώνε αυτοί οι άνθρωποι!!!!


Πρέπει να τρώνε τον αγλέουρα και έχουν γίνει σα ιπποπόταμοι, δεν εξηγείται αλλιώς.

Ο ένας ξόδεψε  440.000 ευρώ σ’ ένα χρόνο για φαί (δεν μπορεί να δικαιολογήσει πού ξόδεψε τα λεφτά απ’ τα σπίτια που πούλησε)
22 γουρουνόπουλα, 53 μοσχαροκεφαλές, 635 κιλά παϊδάκια...

και ο άλλος έφαγε στην καθισιά του 2 εισαγγελείς!
Σήμερα θα φάω ελαφρά. Άρθρα του Συντάγματος για ορντέβρ,
εισαγγελείς, για κυρίως πιάτο...   

Μακριά μη μας πετύχουν στο δρόμο τους, αδέρφια!

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Τι Λωζάνη, τι Κοζάνη

Από: Πιτσιρίκος

«Αδίκως οδηγούμαι στη φυλακή» είπε ο ηγούμενος Εφραίμ σε μοναχούς που τον συνάντησαν σήμερα. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τον φόβο του ηγούμενου Εφραίμ για τη φυλακή. Η φυλακή δεν έχει και μεγάλη διαφορά από το Άγιον Όρος.

Και στη φυλακή μόνο άντρες έχει.

Ακόμα αγωνίζομαι για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!

Καραγκιόζης- Και πάντα ν' αγωνίζομαι 
Ένα εκπληκτικό βιντεάκι φτιαγμένο από τα παιδιά του 6ου Δημοτικού Σχολείου Πρέβεζας και τη γυμνάστριά τους Ελένη Ζιώγα. "Ντύνει" οπτικά το τραγούδι της Γλυκερίας που τραγουδάει μαζί με τον Ευγένιο Σπαθάρη σε μουσική Στέλιου Φωτιάδη και στίχους Πάνου Φαλάρα, "Για την Ελλάδα".
Γιατί υπάρχει και αυτή η Ελλάδα, αυτοί οι άνθρωποί της. Άνθρωποι καθημερινοί και "ανώνυμοι". Που μας δίνουν ακόμα ελπίδα...
Δεν είναι όλοι άπληστοι, κανίβαλλοι, πουλημένα τομάρια, όπως οι πολιτικοί της και οι "επώνυμοι".

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Θερμές ευχές

Από: Λημέρι του Ερωδιού

Ο επίτιμος εύχεται στα παιδιά της τρόικας και στην κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου....

Χρονια πολλά και μακροημέρευση!

Προσοχή στους διαρρήκτες!

Χρόνια Πολλά, αλλά τα μάτια σας δεκατέσσερα! Χρονιάρες μέρες οικονομικής και ηθικής κρίσης
και οι διαρρήκτες έχουν αποθρασυνθεί τελείως:


Και οι ληστές επίσης:

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Δύσκολος καιρός

Μέρες γιορτής κι είναι δύσκολοι καιροί...
Δύσκολοι καιροί για επιβίωση, για σχέδια, όνειρα, σχέσεις...
Αφηνόμαστε να μας παρασύρει ένας λυσσασμένος αέρας. 
Αφηνόμαστε στο έλεος του καιρού. Εκείνος κάνει κουμάντο.
Κι εμείς προσευχόμαστε. Να κοπάσει ο αέρας, να περάσει η καταιγίδα.
Προσευχόμαστε...
Να 'ναι όλα ένα κακό όνειρο.
Να 'ρθουν καλύτερες μέρες.
Ν' αντικρύσουμε επιτέλους στεριά.
Καλές γιορτές...
Καλή λευτεριά!
                             Ανατολή

Η φωτεινή πλευρά της ζωής!


Αισιόδοξος δήλωσε ο Γερμανός αρχιτοποτηρητής Χορστ Ράιχενμπαχ στο Spiegel.
Η κατάσταση στην Ελλάδα τώρα που ανέλαβαν οι Γερμανοί την εργολαβία «σωτηρία της χώρας», είναι τόσο άσχημη που από ‘δω και πέρα αναγκαστικά μόνο καλύτερη μπορεί να γίνει!
Επιτέλους λίγο φως! (όχι της ΔΕΗ, αυτό είναι σε ειδοποίηση διακοπής), γιορτινές μέρες που είναι, δια στόματος Ράιχενμπαχ: Δεν έχει πιο κάτω, βρε, πιάσαμε πάτο! Κι ως γνωστόν μετά τον πάτο έρχεται η άνοδος: μισθών, συντάξεων, κλπ, η ανάπτυξη και η ευημερία!

Στη συνέντευξή του ο κακάσχημος Γερμανός για ακόμη μία φορά ξεκαθάρισε ότι ο ρόλος του είναι μόνο να παρέχει βοήθεια προς τη χώρα: «Ήρθα στην Ελλάδα για να βοηθήσω τους Έλληνες να κάνουν σωστά τη δουλειά τους».
Μετά την Ελλάδα θα προσφέρει τη βοήθεια και τις συμβουλές του και στη χώρα του. Όπως για παράδειγμα πώς να καταπολεμήσουν τη διαφθορά και να διάγουν ηθικό πολιτικό βίο οι Γερμανοί ηγέτες, τα πρότυπα της ευρωπαϊκής πολιτικής οικογένειας, που ουδεμία σχέση έχουν με τους διεφθαρμένους, ανάξιους, χαραμοφάηδες, τα γουρούνια του Νότου...

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Δεν παραδίνομαι,ρε!!


Αγόρασα σπίτι. Και μεγάλο αυτοκίνητο.

Πήγα διακοπές στη Χαλκιδική. Στη Σάμο. Και στην Κέρκυρα.
Εκδρομές στο Πήλιο. Στα Ζαγόρια. Και στο Καρπενήσι.
Πήγα σε ταβέρνες. Και στα μπουζούκια.
Εστειλα τα παιδιά μου φροντιστήριο. Και στα αγγλικά.
Τάδινα χαρτιλίκι. Τάκανα δώρα Χριστούγεννα. Στα γενέθλια.
Ξόδεψα...το παραδέχομαι...
Αγόρασα εγγλέζικη καπαρντίνα. Ιταλικό παπούτσι.
Εβραϊκά λεμόνια. Πατάτες απ'την Τουρκία. Ψάρι Νορβηγίας.
After save. Κολώνιες. Σαμπουάν. Αρωματικό σαπούνι.
Ξόδεψα...το παραδέχομαι...
Κέρασα αγιορείτικο κρασί στην Ειρήνη. Κοιμήθηκα μαζί της
σε ακριβό ξενοδοχείο. 
Κάλεσα στο σπίτι μου τους φίλους μου. Να φάμε και να πιούμε.
Να γλεντήσουμε. Να αγαπηθούμε.
Ξόδεψα...το παραδέχομαι...
Δεν έκλεψα. Δεν άρπαξα. Δεν εξαπάτησα.
ΕΣΕΝΑ, ρε αρχίδι, τί σε νοιάζει ;;!!
Γιατί μού λες πως έζησα πάνω από τις δυνάμεις μου;;
Γιατί με θεωρείς καταστροφέα της Χώρας;;

ΞΕΡΩ, γιατί...
Με θέλεις φτωχό και φτηνό.
Να δουλεύω για πέντε ευρώ. Να ψωμολυσώ.
Νάμαι δούλος σου. Σκυλί σου.
Νάμαι ένα τίποτα. 
Χωρίς αξιοπρέπεια. Χωρίς φωνή. Χωρίς δικαιώματα.
Να γυρίσω στις γκαζόλαμπες. Στις ξυλόσομπες. Στις στάχτες.
Θέλεις το παιδί μου σκλάβο νέας γενιάς.
Αμόρφωτο. Χωρίς Ελπίδα. Χωρίς Μέλλον.
Με θέλεις στο σκοτάδι και στην πείνα.
Στο κλιν και στο πράσινο σαπούνι.
Να κόβω βεντούζες, αντί νάχω γιατρό.
Νάμαι στον ποδαρόδρομο, αντί νάχω συγκοινωνίες.
Να τρώω ρεβύθια και ρέγγα.
Με θέλεις ζωντανό-νεκρό.
Να δουλεύω για σένα. Τα κέρδη σου. Τις Ελβετίες σου.
Με θέλεις στο συσσίτιο. 
Να χορταίνω με δυστυχίες.
Τις δικές μου και των άλλων.

ΟΧΙ καθάρματα.  ΟΧΙ κλεφταράδες.  ΟΧΙ πουλημένοι.
ΟΧΙ...κυβερνητικοί.  Πράσινοι, γαλάζιοι και μαύροι.
ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ.

Μπορεί να με ξεπαστρέψετε...
Την Πατρίδα μου να καταστρέψετε...
Θάμαι παντού. Συνεχώς μπροστά σας.
Μόνος και με Αλλους.
Και Νεκρός θάμαι Εχθρός σας...

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Η τυχερή γενιά

Πώς μπορείς να χαρακτηρίσεις έναν πανεπιστημιακό δάσκαλο, έναν άνθρωπο του πνεύματος που λέει στα 20χρονα παιδιά στους φοιτητές του, ότι είναι μια "τυχερή γενιά" γιατί θα μεταναστεύσουν; Να τους μακαρίζει γιατί θα ζήσουν έξω, όπου θα διευρυνθούν οι ορίζοντες και το πνεύμα τους, θα βιώσουν μια καλύτερη ζωή σ’ ένα «πολιτισμένο περιβάλλον»;
Πώς μπορείς να χαρακτηρίσεις έναν τέτοιον άνθρωπο; Ηλίθιο; Αλήτη;
Ξενόδουλο ή δωσίλογο;

Όχι, ρε, δάσκαλε, δε θα φύγουμε. Θα μείνουμε εδώ να παλέψουμε, σε τούτα τα χώματα, σε τούτη τη γη που είναι η πατρίδα μας.
Εδώ θα μείνουμε, που είναι τα σπίτια μας, οι άνθρωποί μας, οι μνήμες μας, οι ρίζες μας, το φως του ήλιου κι ο ουρανός μας.
Εδώ θα μείνουμε να διώξουμε τις βδέλλες που πίνουν το αίμα της πατρίδας μας, να καθαρίσουμε τον τόπο μας από τους επίορκους και τους δωσίλογους ηγέτες και την πολύχρονη σαπίλα.
Εδώ θα ζήσουμε. Να ερωτευτούμε, να δημιουργήσουμε, να δουλέψουμε, να χτίσουμε, να ονειρευτούμε.
Δε θα μας διώξετε εσείς. Εμείς θα σας διώξουμε.
Να πάτε στους ανοιχτούς ορίζοντες και στον «πολιτισμό» και στο διάολο, εσείς.
Γλοιώδικα χέλια, προσκυνημένοι, απάτριδες.
Γιατί «εμείς πονάμε αυτόν τον τόπο
σφίγγουμε δόντια και λουριά,
για την Ελλάδα ρε, γαμώτο»
Ευλογημένη γενιά του ’50 και του ’60, ζήσατε στον «πολιτισμό» της Γερμανίας και του Βελγίου και της Αυστραλίας, μακριά από την καταραμένη φτώχια της Ελλάδας. Πόσο ζηλεύει τη μοίρα σας ο κύριος καθηγητής!...

Σημ.1: Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στα παιδιά από το Πολυτεχνείο που μου αφηγήθηκαν  το περιστατικό και σ' ένα μικρό μου φίλο τον Κωστή, ο οποίος επέστρεψε απ' το εξωτερικό μ' ένα "βαρύ" διδακτορικό πρόσφατα. Και στην γεμάτη έκπληξη ερώτηση γνωστών και ξένων: "γιατί γύρισες;", απαντάει πάντα κοιτάζοντάς τους με τα λαμπερά του μάτια, γεμάτος πάθος: "Γιατί να μη γυρίσω; Εδώ θα δώσουμε τη μάχη, εδώ είναι ο τόπος μας. Σιγά μη φύγουμε όλοι. Τώρα που ήρθε η ώρα να πολεμήσουμε,  θα γίνουμε λιποτάκτες;"

Σημ.2: Αν ήσουν ένας φωτισμένος δάσκαλος, κύριε καθηγητά, θα διάβαζες απλώς στα παιδιά τους στίχους του Ποιητή (αν τον έχεις ακουστά βέβαια κι αν δε σου φαίνονται όλα τούτα που γράφει πολύ "ντεμοντέ" και "λαϊκίστικα", για τα γούστα σου...)

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.

Κι άν αγαπάς τ’ ανθρώπινα κι’ όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,
και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.

Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής!..

Κι αν είναι
κ’ έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί ωργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα,
για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό!.. Φωτιά ! Τσεκούρι !Τράβα !,
ξεσπέρμεψέ το , χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα,
π’όλο την περιμένουμε, κι όλο κινάει για νάρθη,
κι όλο συντρίμμι χάνεται στο περάσμα των κύκλων!..

Φτάνει μια Ιδέα να στο πει,
μια Ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα Ιδέα, Ιδέα Σπαθί,
που θα είν’ απάνου απ’ όλα.
Κ. Παλαμάς

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Συμπάσχω

Ο εξουθενωμένος ξαναχτύπησε! Και διευκρίνισε γαβγίζοντας από μικροφώνου ότι κακοπροαίρετα ερμηνεύσαμε τη δήλωσή του περί "εξουθένωσης" ως κούραση. Καθόλου κουρασμένος δεν είναι, απλώς είναι εξουθενωμένος επειδή συμπάσχει με τα απάνθρωπα μέτρα που μας βάζει κάθε τόσο.
Ο εμπνευστής των πιο άθλιων χαρατσιών, πονάει.
Συμπάσχει με τη φτώχεια μας και την εξαθλίωσή μας.
Συμμερίζεται το δράμα της καθημερινής μας επιβίωσης, (που αυτός μας οδηγεί για το καλό μας).
Οι τύψεις δεν τον αφήνουν να  κοιμηθεί τα βράδια. Του εχει κοπεί η όρεξη, έρεψε απ' την ασιτία. Προχτές πήγε στον πνευματικό της γειτονιάς του για εξομολόγηση.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο Υπουργός που έχει την ψυχή σκύλου Αγαρηνού.
Ο άνθρωπος που έκανε τον προκάτοχό του Παπακωνσταντίνου να μοιάζει αγαθό στρουμφάκι μπροστά του.
Ο απόλυτος σουρεαλισμός στην πολιτική ζωή του τόπου!
Ως πότε θα ανεχτούμε να μας βιάζουνε και να μας κοροϊδεύουν κι από πάνω;

Ευάγγελε, έχω  μια φαντασίωση τον τελευταιο καιρό: Ότι παρακολουθώ να σε δέρνουνε καμιά εικοσαριά νοματαίοι κι εγώ συμπάσχω με τον πόνο σου.
Το τι δάκρυ ρίχνω από μακριά, δε λέγεται!

Το χοντρό παιδί άμα μεγαλώσει, θα πάρει την εκδίκησή του.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ξαναχτύπησε από το βήμα εκδήλωσης στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο. 

"Ελπίζω να έρθουν έτσι τα πράγματα, και να μου δοθεί κάποτε η ευκαιρία, να ασκήσω ως υπουργός οικονομικών, την οικονομική πολιτική που πιστεύω ως ωφέλιμη για τη χώρα"


Μην απελπίζεσαι Βαγγέλη, ο Θεός είναι μεγάλος! Θα τα καταφέρεις κάποτε να κάνεις αυτό που θέλεις εσύ για το καλό της χώρας κι όχι ό, τι σε διατάζουν τα κακά αφεντικά σου.

Ο Νο 1 Υπουργός της Κυβέρνησης (της τέως και της νυν), να γυρεύει χάρη  από το Μεγαλοδύναμο να του επιτρέψουν κάποτε να ασκήσει την καλή πολιτική του και όχι αυτήν την κακή που μας δείχνει τώρα και που πολύ τον έχει πονέσει και κουράσει.

Το χοντρό παιδί, όλο αγγαρείες το βάζουν να κάνει οι κακοί συμμαθητές του. Και στο τέλος τρώει και τις φάπες.
Αλλά πού θα πάει; Θα ‘ρθει μια μέρα που θα μας αποδείξει τι μπορεί κι αυτός να κάνει από μοναχός του.
Θα ‘ρθει μια μέρα που θα διαπρέψει. Και θα βάλει σε όλους τους μάγκες της παρέας τα γυαλιά.
Το χοντρό παιδί άμα μεγαλώσει, θα πάρει την εκδίκησή του.

Ρε, με τι μαλάκες έχουμε μπλέξει;

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Γράμμα από μία Ελληνίδα Μητέρα

Προς κάθε Ελληνίδα,

με αφορμή την συνέντευξη του Γιώργου Καρατζαφέρη στην εκπομπή του κ. Παπαδάκη στον ΑΝΤ1 στις 13/12/11, όπου ανέφερε ότι είμαστε στη θέση των μανάδων που… πρέπει να εκπορνεύσουν τα παιδιά τους, προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα (!),

καλώ, προσκαλώ και προκαλώ ΟΛΕΣ τις Ελληνίδες μητέρες, γιαγιάδες και μέλλουσες μανούλες να ορθώσουν τη φωνή τους -με όποιον τρόπο μπορούν- και να κάνουν σαφές σε κάθε επίδοξο διεστραμμένο Δυτικο-Ευρωπαίο ή ημεδαπό που θεωρεί ότι η φτώχεια θα μάς οδηγήσει στο να εκπορνεύσουμε τα παιδιά αυτής της χώρας, πως οι ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ από την αρχαία ήδη εποχή προτιμούν να πεθάνουν τα παιδιά τους και οι ίδιες παρά να λυγίσουν στη δύναμη οποιουδήποτε εισβολέα!!

Οι Σπαρτιάτισσες δέχονταν μόνο τη Δόξα ή το θάνατο από τα παιδιά τους στα πεδία των μαχών, οι Σουλιώτισσες τα έπαιρναν μαζί τους στο γκρεμό προκειμένου να μην παραδοθούν, οι Αντάρτισσες πήραν τα όπλα για τη Λευτεριά!

Εγώ προσωπικά δηλώνω:
1) Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν διεστραμμένο Δυτικο-ευρωπαίο ή ημεδαπό ούτε καν να διαννοηθεί ότι υπάρχει περίπτωση να μπορέσει να πλησιάσει τα παιδιά μου!!!
2)
Οι οικονομικές δυσκολίες όχι μόνο δεν θα με οδηγήσουν στην εκπόρνευση των παιδιών μου αλλά με έχουν ήδη βγάλει στο δρόμο, στον υπέρτατο αγώνα για την ανατροπή της συγκεκαλυμμένης δουλείας στην οποία μάς έχουν οδηγήσει οι πολιτικοί μας από τη δολοφονία του Καποδίστρια και μετά, αλλά και για την αποτίναξη κάθε πλαστού χρέους απειλεί την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια!
3)
Προειδοποιώ κάθε επίδοξο διεστραμμένο εισβολέα αλλά και όποιον από τους πολιτικούς νομίζουν ότι έχουμε τα πάντα για πούλημα, ότι ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Η οικογένειά μου και εγώ όχι μόνο δεν είμαστε προς πώληση αλλά είμαι διατεθειμένη και ικανή -αν χρειαστεί- να κόψω οποιοδήποτε κεφάλι, οποιουδήποτε έχει αρρωστημένες βλέψεις για τα παιδιά μου!
4)
ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ κανένα νομικίστικο τερτίπι μπορεί να σκαρφιστεί οποιοσδήποτε αήθης διανοηθεί να με διώξει ποινικά για το κείμενο αυτό!
Είμαι σίγουρη, ότι θα βρεθούν δεκάδες γυναίκες και άντρες δικηγόροι, οι οποίοι οικειοθελώς θα υπερασπιστούν το αναφαίρετο δικαίωμά μου να προστατεύω την σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών μου!


Μετά τιμής,
Βασιλική Ι. Μ.

μητέρα τριών παιδιών (3-10-13 χρόνων).


ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ στο tro-ma-ktiko.blogspot.com

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

"Στο μοναστηράκι Βαυαροί χωροφυλάκοι"...


Ποιος διάολος είναι πάλι αυτός ο Γιοχάνες Χαν;
Μέχρι τώρα είχα μάθει κάπως τη σκατόφατσα αυτουνού με το βαμμένο μαλλί, που μοιάζει με ανώμαλο παιδεραστή, του Ράιχενμπαχ.
Μετά ήρθε κι άλλος ένας ο Φούχτελ. Και σήμερα άκουσα για ένα Γιοχάνες Χαν. Τους οποίους τους ανέγραφαν οι λεζάντες των ειδήσεων ως «Ομάδα Κρούσης». Τι κρούουν γ..μώ το φελέκι μου;
Τι είναι όλοι τούτοι οι Ούννοι που μπαινοβγαίνουν στην πατρίδα μου σα να’ ναι τσιφλίκι τους και διατάζουν, ανασκαλίζουν τα συρτάρια μας και αποφασίζουν πόσοι θα δουλεύουν και πόσοι θα πεινάνε; Πόσο θα πληρώνω το πετρέλαιο για να μην κρυώνω και πόσο πρέπει να ζω για να μην είμαι «φύρα» για τις δημόσιες δαπάνες;
Υπάρχει ελληνικό κοινοβούλιο σ’ αυτή τη χώρα;
Είμαστε χώρα υπό κατοχή ναι ή όχι;
Διαθέτουμε έστω μια στάλα αυτοσεβασμό ως λαός και ως έθνος;

Μήπως το εθνόσημο πρέπει να καταργηθεί από τα δημόσια έγγραφα και τις υπηρεσίες; Σε τι χρησιμεύει;

Αυτήν την τρύπα, ποιος θα την φράξει;


Πάλι απόκλιση από τους στόχους. Το έλλειμα αντί να μειώνεται, αυξάνεται. Σχεδόν 4 δις ευρώ η μαύρη τρύπα του φετινού προϋπολογισμού, άρα θα πολλαπλασιάσουν κι άλλο τα πετυχημένα μέτρα του προηγούμενου διαστήματος, για να τη βουλώσουμε κάπως.
Τι έγινε βρε Βαγγέλη, το βαρέλι ξεπατώθηκε πάλι;;;;;

Μήπως να κάτσεις ο ίδιος πάνω στην τρύπα, να φρακάρεις, μπας και τη βουλώσεις; Μόνο μην αδυνατήσεις, πληζ....

Ακόμα φυσώ και δεν κρυώνει τη χτεσινή δήλωση του "εξουθενωμένου".

(Μάλλον πάθαμε επιδημία αμνησίας σε τούτη τη χώρα. Όταν ο προηγούμενος πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως ήταν κουρασμένος από την εξουσία, έγινε το σύστριγγλο από ΜΜΕ, αντιπολίτευση και τα άλλα γνωστά κοράκια).
Ακόμα του έχει μείνει το παρατσούκλι του «κουρασμένου»...

"Ας τα όνειρα Βαγγέλη, δούλευε και μη μιλάς"....
Από την πένα της αγαπημένης Σώτιας Τσώτου που αποχαιρετήσαμε σήμερα, ένα σχετικά άγνωστο τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου σε μουσική Απόστολου Καλδάρα (1975).


"...Να κρεμάγανε όλους τους κλέφτες, μιαν αυγή σε μια ροδιά" 
Επίκαιρο!!!!!

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ο εξουθενωμένος

«Νιώθω εξουθενωμένος», δήλωσε ο Ευάγγελος σε συνέντευξη τύπου, από τις προσπάθειες που κάνει για να κρατηθεί όρθια η χώρα από τότε που ανέλαβε το Υπουργείο.
Κόντεψα να τον λυπηθώ τον έρμο, για το λούκι που τραβά από τότε που ανέλαβε, προκειμένου να μας σώσει. Παρατήρησα και πως έχει ρέψει κάπως, τελευταίως…
Και έπειτα άκουσα και τη συνέχεια: Δεν αποκλείει τη λήψη νέων μέτρων (για την κάσα), με το νέο έτος αν πέσει έξω ο προϋπολογισμός (που είναι το μόνο βέβαιο).

Πράγματι η διαρκής σύλληψη και εξαγγελία νέων, πρωτότυπων και εμπνευσμένων χαρατσιών, πρέπει να προκαλεί υπερκόπωση και ψυχική κατάρρευση…

Υ.Γ. Βαγγέλη πολλά υγρά, χυμούς, πολυβιταμίνες, φρούτα και ξηρούς καρπούς με μέλι…
Μη μας κλατάρεις γιατί είσαι ικανός να μας το χρεώσεις και να σε πληρώσουμε μαύρο χαβιάρι (χαράτσι καταρρέοντος Υπουργού, έκτακτη εισφορά για αποζημίωση, ψυχική οδύνη κλπ, κλπ).

Μια ζωγραφιά ο κόσμος μας

Αφιερωμένο αυτό το τραγούδι στη Μαρία με τα λαμπερά έξυπνα μάτια.
Στο κορίτσι που μου το γνώρισε και έκτοτε με έχει πρήξει να μου το βάζει συνεχώς (και στη διαπασών!!!)
Στο Μαράκι που της εύχομαι να 'ναι γι' αυτήν  ο κόσμος όλος αύριο, μια ζωγραφιά. 
Γεμάτος αστέρια και λουλούδια και χρώματα...

Ξεχωρίστε το μαλάκα απ' το φασίστα...

Φωτο QUIZ !!!!


Από: redflyplanet
 
Πάγκαλος: "Οι Έλληνες είναι είτε φασίστες, είτε κομμουνιστές είτε μαλάκες". 

Φωτο... Κουίζ: Εντοπίσαμε την κομμουνίστρια.

 Παρακαλω ξεχωρίστε τον μαλάκα από τον φασίστα...

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

«Αύριο τα λουλούδια θα γίνουν ξίφη...»


Η εξουσία και η πολιτική είναι αμείλικτες. Ουδεμία σχέση έχουν με συναισθηματισμούς, ηθικές αξίες, μνήμη και κρίση.
"Μόνο σε αποικία θα ήταν υποψήφιος ο Γ. Παπανδρέου"
Από το ωσαννά μέσα σε 3 μέρες περνούν στο «άρον άρον σταύρωσον αυτόν».
Οι ομοτράπεζοι, οι αυλικοί και οι χειροκροτητές του. Οι συνεργάτες του στο έργο και στη μάσα.
Τώρα ανακάλυψαν αντί του φωτισμένου ηγέτη, ένα φορέα καταστροφής, έναν ανάξιο αρχηγό.
Θα τον ξεσκίσουν. Αυτοί που τον προσκυνούσαν μέχρι χτες για μια φωτογραφία δίπλα του, για μια καρέκλα.
Σαν τη μητριά του, τότε. Μετά την κηδεία του Αντρέα.
Που μεταβλήθηκαν όλοι οι καθημερινοί επισκέπτες της Αγράμπελης σε κοράκους και όρνεα και τη λιθοβολούσαν..
Σχεδόν τη λυπόμουν κείνη την εποχή. Πάντα θεωρούσα προστυχιά το να χτυπάς έναν πεσμένο.
Είναι οδυνηρή η πτώση. Και πιο οδυνηρή είναι η αποκάλυψη της σαπίλας της ανθρώπινης ψυχής.
Αυτόν δεν τον λυπάμαι.
Ούτε και όλο το σκυλολόι  πέριξ του, που σε λίγο θα φάνε τις σάρκες τους μεταξύ τους.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

"Κάνει κρύο παγωνιά. Θέλω τζάκι και γωνιά".


Δεν γνωρίζω αν αληθεύει η παρακάτω είδηση. Αν όμως είναι αληθινή, τότε μιλάμε για κτηνώδους έμπνευσης χαράτσι.
Ο εμπνευστής του μπορεί να μην ονομάζεται σήμερα πλέον Τούρκογλου, όμως αποδεικνύεται τουρκόσπορος. Γιατί μόνο Τούρκος θα μπορούσε να σκεφτεί και να επιβάλλει τέτοιας μορφής φόρου σε ανθρώπους που πασχίζουν να ζεσταθούν μες το ψοφόκρυο. Σκατόψυχε!


Ενσωμάτωση έκτακτης εισφοράς στην τιμή των ξύλων για να αντισταθμιστούν τα διαφυγόντα έσοδα από την μείωση της κατανάλωσης πετρελαίου, που οφείλεται στα τζάκια και τις ξυλόσομπες, αποφάσισε το Υπουργείο Οικονομίας.
Σε μια «διορθωτική» κίνηση, ώστε να αποθαρρύνουν τη μαζική στροφή των καταναλωτών σε εναλλακτικές μεθόδους θέρμανσης (τζάκι, ξυλόσομπα, φουφού, κοκ), προχώρησε η αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου Οικονομίας, ύστερα από την απροθυμία πολλών πολυκατοικιών να προμηθευτούν πετρέλαιο θέρμανσης.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η τιμή της ξυλείας για τζάκι και γενικά για κάψιμο θα εξισωθεί σε πρώτη φάση με την ξυλεία που χρησιμοποιείται για πατώματα, για ντουλάπες και για επενδύσεις εξωτερικών χώρων (ξύλο teak). Με τον μέτρο αυτό, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, οι καταναλωτές «θα αφήσουν τις εξυπνάδες» και θα «ανάψουν πάλι το καλοριφέρ», ώστε να καλυφθεί η τρύπα των 6 δις του προϋπολογισμού. «Ήδη χάθηκε πολύτιμος χρόνος και δεν εκμεταλλευθήκαμε όσο έπρεπε το απρόσμενο κρύο του Οκτωβρίου», τόνισε χαρακτηριστικά αρμόδια πηγή.
Πάντως, σταδιακά το μέτρο αναμένεται να επεκταθεί σε οτιδήποτε εύφλεκτο μπορεί να καεί σε βαρέλι, καθώς πιστεύεται ότι το καταναλωτικό κοινό θα παρουσιάσει δείγματα ανυπακοής και θα αρχίσει να καίει λάστιχα και άλλα αντικείμενα, στις πυλωτές των πολυκατοικιών και στα μπαλκόνια.

«...να αποθαρρύνουν τη μαζική στροφή των καταναλωτών σε εναλλακτικές μεθόδους θέρμανσης». Όποιος κυβερνητικός παπάρας, δημοσιογράφος, εγκέφαλος του Υπουργείου Παιδείας μου ξαναγανώσει τον εγκέφαλο για «πράσινη ανάπτυξη», οικολογία, εναλλακτική ζωή και τα πουλάκια τσίου- τσίου, θα τον πυροβολήσω στο δοξα πατρί. Και μετά θα τον φτύσω.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Η Αθήνα ήταν πάντα ευρωπαϊκή πρωτεύουσα

Γ. Καμίνης: “Ναι, τους διώχνουμε τους άστεγους για να γίνουμε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα!”

Με απόλυτα κυνικό τρόπο απαντά ο δήμαρχος της Αθήνας στο ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε, σύμφωνα με το οποίο ξηλώνονται τα παγκάκια στη πλατεία Κλαυθμώνος, εκεί όπου δεκάδες άστεγοι μένουν τη νύχτα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση Καμίνη, “τα παγκάκια ξηλώνονται για να μπορεί το κέντρο της Αθήνας να θυμίζει ευρωπαϊκή πρωτεύουσα”.

50 ακριβώς χρόνια πριν κατά τραγικά όμοιο τρόπο μια ελληνική ταινία απαγορεύτηκε να προβληθεί στην Ελλάδα.  Απαγορεύτηκε η συμμετοχή της στο φεστιβάλ των Κανών (όπου είχε πολλές πιθανότητες να διακριθεί, λόγω συγκυριών και ύφους) και τελικά επετράπη η προβολή της μετά από άγρια σφαγή. Το πετσόκομα ήταν τέτοιο που ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της αρνήθηκε να ξαναδεί την ταινία, μέχρι το τέλος της ζωής του. «Αυτή η ταινία δεν με αφορά, δεν με αντιπροσωπεύε». Του ήταν ξένη.

«Συνοικία το όνειρο», η ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη γυρισμένη εξολοκλήρου σε ένα πραγματικό σκηνικό τη συνοικία- παραγκούπολη του Ασυρμάτου που βρισκόταν στην καρδιά της Αθήνας, στα άνω Πετράλωνα και την περιοχή κάτω απ’ του Φιλοπάππου, μια ανάσα από τη βιτρίνα της πόλης.

Το σκεπτικό των ανόσιων και ανεγκέφαλων λογοκριτών το 1961, ήταν το ίδιο: Η εικόνα της χώρας προς το εξωτερικό έπρεπε να είναι μια εικόνα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας και όχι τριτοκοσμική. Η εικόνα που έδινε η ταινία δεν ήταν η πρέπουσα για το εξωτερικό: άνεργοι, πόρνες, κλεφτρόνια, μικροαπατεώνες, χαμένες ψυχές. Άνθρωποι που στριφογύριζαν μάταια στο κοινωνικό αδιέξοδο της εποχής τους προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την ανέχεια. Η ταινία δυσφημούσε την εικόνα της ευημερούσας Ελλάδας. Της Ελλάδας του Καραμανλή, των μεγάλων έργων, της ανάπτυξης και της μπουλντόζας.
Ο ένας ξηλώνει τα παγκάκια για να «κρύψει» τους άστεγους και οι άλλοι απαγορεύουν την ταινία για να «εξαφανίσουν» τη δυστυχία μιας ολόκληρης κοινωνίας που ζούσε στις παράγκες ή μετανάστευε στο εξωτερικό.

Οι πράξεις των ανθρώπων τελικά εμφορμούνται από τα ίδια τραγικά κίνητρα πάντα: την αμορφωσιά και τη βλακεία.

Υ.Γ. Δε γνωρίζω ποιος ήταν δήμαρχος της Αθήνας το χειμώνα του ’41- ’42. Φαντάζομαι όμως το δήμαρχο εκείνον να απαγορεύει στους πεινασμένους Αθηναίους να πεθαίνουν σε δημόσια θέα, προκειμένου να μην πληγεί η εικόνα της Αθήνας στο εξωτερικό.