Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Τότε που οι δικτάτορες έλεγαν «ΟΧΙ»

Το 1940 ένας Έλληνας δικτάτορας είπε Όχι στις προσταγές των ξένων, κι ας ήταν ιδεολογικοί του σύμμαχοι. Είπε  Όχι στην ξένη Κατοχή.
Το ίδιο έγινε και το 1973 από τους Απριλιανούς δικτάτορες. Είπαν Όχι στους Αμερικάνους και αρνήθηκαν να παράσχουν βοήθεια στους Ισραηλινούς που δέχονταν την επίθεση των Αράβων.

Σαν σήμερα 24 Οκτωβρίου του 1973 τέλειωσε ο Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ με τους Ισραηλινούς νικητές να φτάνουν 100 χιλιόμετρα έξω από το Κάιρο και 45 χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό.
Ένας πόλεμος που ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου ημέρα της εβραικής γιορτής του Γιομ Κιπούρ (Ημέρα της Εξιλέωσης), από όπου πήρε και το όνομά του.
Αίγυπτος και Συρία με τη βοήθεια κι άλλων 10 αραβικών χωρών, αιφνιδιάζουν τις ισραηλινές δυνάμεις, περνούν τη Διώρυγα του Σουέζ και εισχωρούν στα υψίπεδα του Γκολάν. Θέλουν να ξαναπάρουν πίσω τα χαμένα εδάφη από τον Πόλεμο των 6 ημερών του ’67.
Κι ενώ τις πρώτες μέρες οι Άραβες νικούν, στη συνέχεια μετά τις 10 Οκτωβρίου οι Ισραηλινοί οργανώνονται και περνούν στην αντεπίθεση. Αναγκάζουν τους Σύριους να υποχωρήσουν βαθιά μέσα στο έδαφός τους φτάνοντας σε απόσταση βολής πυροβόλου από τη Δαμασκό. Περνούν τη Διώρυγα και περικυκλώνουν τους Αιγύπτιους (την 3η Στρατιά τους).
Ο πόλεμος πήρε διεθνείς διαστάσεις καθώς οι πετρελαιοπαραγωγικές  χώρες της περιοχής αποφασίζουν να κάνουν εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου στις Δυτικές Χώρες που υποστήριζαν το Ισραήλ, οδηγώντας έτσι στην Α' Πετρελαϊκή Κρίση.
Μετά από παρέμβαση Αμερικανών και Σοβιετικών στον ΟΗΕ η Συρία αποδέχεται κατάπαυση του πυρός και επανέρχεται στα προ του πολέμου σύνορά της με το Ισραήλ. Ανάλογη συνθήκη υπογράφει στις 24 Οκτωβρίου οπότε και έληξε επισήμως ο πόλεμος και η Αίγυπτος, η οποία όμως βγαίνει ωφελημένη, καθώς ανακτά τον πλήρη έλεγχο και στις δύο όχθες του Καναλιού του Σουέζ, ενώ κερδίζει και μία λωρίδα γης στη δυτική όχθη του Σινά. Επίσης στέλνεται και ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην περιοχή.

Ο Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ είχε και μία ελληνική παράμετρο. Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος αρνήθηκε να επιτρέψει την προσγείωση αμερικανικών αεροπλάνων στα αεροδρόμια Ελευσίνας και Σούδας, τα οποία θα λάμβαναν μέρος στις επιχειρήσεις στο πλευρό των Ισραηλινών. Πολλοί πιστεύουν ότι η άρνησή του να ικανοποιήσει το αμερικανικό αίτημα ίσως να συνέβαλε και στην πτώση του από τον Δημήτριο Ιωαννίδη στις 25 Νοεμβρίου 1973.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: οι δικτάτορες ενίοτε λένε ΌΧΙ στις εντολές των ξένων και οι "δημοκράτες" και "σοσιαληστές", λένε ΝΑΙ και “Yes sir” σκύβοντας τη μέση και προσφέροντας πρόθυμα Γη και Ύδωρ και Ήλιο και Βάσεις απογείωσης μαχητικών και το λαό ολόκληρο πακέτο στους ξένους κυρίαρχους.
Πρόθυμοι ηλίθιοι.
Ο πόλεμος στη Λιβύη τελείωσε. Η πολυεθνική δύναμη θα ξεκουμπιστεί από τα Χανιά. Τα αυτιά μας θα ησυχάσουν από τους ήχους των βομβαρδιστικών. Για πόσο ακόμα; Οι μηχανές τους ζεσταίνονται. Επόμενος σταθμός: Συρία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου