Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Κλητήρες ακριβοπληρωμένοι.


Αυτή δεν είναι κυβέρνηση ανεξάρτητου κράτους. Είναι κυβέρνηση κλητήρων.
Γιατί κλητήρες είναι. Κάθε μήνα επιδίδουν στους πολίτες που εκπροσωπούν τις αποφάσεις- εντολές των εξωχώριων αφεντικών τους. Κάθε λίγο και λιγάκι νομοθετούν. Νόμους που μπορεί και με μέιλ να τους έχουν παραλάβει.
Πλήρη απελευθέρωση επαγγελμάτων, σφαγή στα βαρέα και ανθυγεινά (και οι λαντζέρησες, ρε αλήτες;), κόψιμο μισθών- συντάξεων, φυλάκιση για όσους χρωστούν, φόρους, φόρους, φόρους και στον αέρα που αναπνέουμε.
Κάθε μήνα και μια καινούργια λυπητερή και μια καινούργια κλήτευση.
Έχετε δει από κοντά κλητήρα να επιδίδει έξωση σε κάποιον ταλαίπωρο ηλικιωμένο, που μετά το κλάμα τον αρχίζει στις κατάρες; «Παππού δεν ξέρεις πόσο λυπάμαι, αλλά αυτή είναι η δουλειά μου, εγώ  ήρθα απλώς να φέρω το χαρτί» απολογείται και μπορεί να βουρκώνουν τα μάτια του, σαν του Λοβέρδου.
Αλήτες.

Βενιζέλος Ευάγγελος, αναπληρωτής πρωθυπουργός, ο αποκτήσας και επισήμως το χρίσμα του Διαδόχου.
Μετέβη στην υπερδύναμη για να υποβάλλει τα σέβη του στον Πλανητάρχη και την κυβέρνησή του. Και να πάρει συμβουλές για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης (των κλητήρων) και το πώς θα γλυτώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία.
Συμβουλές από ποιόν; Από μια χώρα που τη βγάζει δεν τη βγάζει μέχρι το Δεκαπενταύγουστο. Μέχρι να βαρέσει φαλιμέντο.

Εξαιρετική η κίνηση των ταξιτζήδων να ανοίγουν τα διόδια και να περνά ο κόσμος τζάμπα. Και το χώρο της Ακρόπολης για να μπαίνουν οι επισκέπτες (ντόπιοι και ξένοι) δωρεάν. Εμπνευσμένο! Μια απεργία που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο τους απλούς πολίτες, αντί να το ταλαιπωρεί.
Μήνες τώρα είχε γραφεί στον τύπο και το διαδίκτυο, γιατί καμιά ομάδα απεργών δεν το είχε εφαρμόσει. Αντί να κλείνει δρόμους και να εμποδίζει- ταλαιπωρεί τους οδηγούς, να απελευθερώνει δρόμους και υπηρεσίες. Στρεφόμενη μόνο εναντίον του κράτους- εχθρού. Στερώντας του έσοδα.
Κανένα εγκάθετο παπαγαλάκι δεν τους συνεχάρη. Μούγκα. Απ’ τους βραδινούς τελάληδες, μούγκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου