Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Τα πρόθυμα γουρούνια είναι πιο καλά γουρούνια

Μέχρι χτες είμαστε τα γουρούνια (pigs) της Ευρώπης. Οι αποτυχημένοι συγγενείς που κανείς δεν ήθελε να ξέρει. Οι διεφθαρμένοι, αναξιόπιστοι, τεμπέληδες, βουτηγμένοι στα σκατά Ευρωπαίοι πολίτες. Που μας κάνανε χάρη οι πλούσιοι και αξιοπρεπείς εταίροι μας και που μας μιλούσανε καλά καλά.
Από σήμερα μας ζητάνε βοήθεια, να τους εξυπηρετήσουμε να τους συνδράμουμε στη μάχη που σχεδιάζουν ενάντια στο διεφθαρμένο καταπιεστή Λίβυο ηγέτη, που δολοφονεί τους κατοίκους της χώρας του και τη Δημοκρατία.
Στην επιχείρηση «εκδημοκρατισμού» της αφρικανικής χώρας. Όπως αντίστοιχα έκαναν με τον παράφρονα που κυβερνούσε το Ιράκ το 2003. Κι έκτοτε το Ιράκ βιώνει μέρες δημοκρατίας, ευημερίας και ελευθερίας.

Κι οι δικοί μας ψοφοδεείς και οσφυοκάμπτες ηγέτες συμφώνησαν να συνδράμουν τους εταίρους μας που μας έχουν διαολεμένη ανάγκη, με όποιο τρόπο μας ζητηθεί. Περάστε κύριοι, απ’ τον αέρα μας, απ’ τη θάλασσά μας, πάρτε και τη Σούδα μαντάμ. Μήπως θέλετε και καμιά φρεγάτα; Σας κάνουν και τέσσερα F-16. Καλά είναι, εσείς μας τα πουλήσατε.

Καμιά διαπραγμάτευση, κανένα παζάρι. κανείς να ορθώσει το ανάστημά του που ακουμπάει το πάτωμα και να τους πει:
Οι άνεργοί μου φτάνουν το ένα εκατομμύριο, οι γριές πεινάνε, τα παιδιά δεν έχουν σχολειά γιατί τα ‘κλεισα  για να ξεπληρώνω τα δάνειά σας. Θέλετε να περάσετε απ’ τη χώρα μου; Θέλετε τη Σούδα; Θέλετε βοήθεια; Στάξτε το παραδάκι.

Κι είναι ιδανική στιγμή για παζάρεμα τώρα που οι «σύμμαχοι» έχουν την κωλοπιλάλα να σώσουν τα διαφυγόντα κέρδη των εταιριών τους, συγνώμη τους εξεγερμένους Λίβιους, ήθελα να πω.

Αλήθεια οι «ειρηνευτικές δυνάμεις» του ελληνικού στρατού που επιχειρούσαν σε αποστολές εκτός συνόρων, σε Κόσσοβο, Αφγανιστάν, Σομαλία και που στοιχίζανε περί τα 500 εκατ. ευρώ ετησίως, γύρισαν πίσω στη χρεοκοπημένη πατρίδα; Να επιχειρήσουν σε πιο επείγουσα κατάσταση, σε ειρηνευτική αποστολή εντός της χώρας, π.χ στη διανομή συσσιτίου στους απόρους συμπολίτες μας.

Υ.Γ1. Τις χιλιάδες  ξεσπιτωμένων Λίβυων πολιτών που θα ζητήσουν καταφύγιο σε ασφαλές μέρος ως "λαθρομετανάστες", φαντάζομαι θα τους μοιραστούν ισομερώς οι ευρωπαϊκές χώρες που σχεδιάζουν την επιχείρηση εκδημοκρατισμού της πατρίδας τους...
Υ.Γ2. Η Σαουδική Αραβία που εισέβαλλε στο Μπαχρέιν, μια χώρα ανεξάρτητη, δε θα πάτε να την συνετήσετε; Δε σας ενεργοποιεί τα δημοκρατικά και φιλελεύθερα αντανακλαστικά σας; Μπα! Άλλωστε η Σαουδική Αραβία δεν είναι Ιράκ και το Μπαχρέιν δεν είναι Κουβέιτ.
Ειρηνευτική βόμβα
Κι ενώ προσευχόμαστε να μη μας έρθει εδώ στην Κρήτη κανένας πύραυλος με αυτόγραφο του Καντάφι πάνω, ας ακούσουμε το παρακάτω τραγούδι.
Τότε που οι αγωνιστές είχαν φωνή, είχαν τιμή, είχαν αρχίδια.
Ο Πανουργιάς μιλάει στον Καραϊσκάκη. Τραγούδι απ' την ταινία: "Οι Ιππείς της Πύλου".
Έτσι μου είπαν να σας τα πω.
Στίχοι - μουσική: Νίκος Καλογερόπουλος. 
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Το βίντεο είναι από:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου