Όσοι από σας μέσα στη μεγάλη σας απόγνωση αναζητούσατε να βρείτε νερό, γιατί όπως σας παρότρυνε ο ποιητής: «μην αμελήσετε, πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»*, πλανηθήκατε πλάνην οικτρά.
Οι σύγχρονοι ποιητές αντιλαμβάνονται γύρω τους πλημμύρα και αναζητούν εναγωνίως, έναν…υδραυλικό!
Όχι, δεν σας κάνω πλάκα.
Η σύγχρονη υπαρξιακή -πολιτική- κοινωνική αγωνία ενός μεταμοντένου ποιητή, όπως αυτή αποκαλύπτεται στα σαλόνια πέριξ του Κολωνακίου και των Βορείων Προαστίων:
Δεμένος τρυφερός αλλιώτικος
Δεμένος στο κατάρτι μου.
Τόσα νερά στο δωμάτιό μου!
Ας έρθουν οι σύντροφοι
Ας έρθουν οι σειρήνες
Ας έρθει - έστω - ένας υδραυλικός.
Δεμένος στο κατάρτι μου.
Τόσα νερά στο δωμάτιό μου!
Ας έρθουν οι σύντροφοι
Ας έρθουν οι σειρήνες
Ας έρθει - έστω - ένας υδραυλικός.
Τηλέμαχου Χυτήρη, Οδύσσεια (από τη συλλογή «Τόποι νέοι»)
* Μιχάλη Κατσαρού- Κατά Σαδδουκαίων
Το βίντεο είναι από: speakwithvideos
Τι χυδαιότης, τι πεζότης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά τι να καταλάβαιτε εσείς οι φτωχοί από σουρεαλισμό! "Η κλίση σας ρέπει μάλλον προς τα γιουβαρλάκια"
Μάνος Χ.
@Μάνο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς τον.
Θα σου ‘λεγα τίποτα για το σουρεαλισμό, αλλά επείγομαι. Με βρίσκεις με τη σφουγγαρίστρα στο χέρι. Τα απόνερα του Τιτανικού μου πλημμύρησαν το σπίτι και η Πυροσβεστική αργεί να φανεί.