Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Όταν οι άνθρωποι φέγγουν καθώς καίγονται


Σαν σήμερα 19 Σεπτεμβρίου του 1970, ο φοιτητής Κώστας Γεωργάκης κραυγάζοντας «Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα», αυτοπυρπολείται στη Γένοβα της Ιταλίας, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το στρατιωτικό καθεστώς στην Ελλάδα. Ήταν μόνο 22 χρονών.

Το βράδυ της προηγούμενης μέρας, ο Γεωργάκης έγραψε ένα γράμμα στον πατέρα του, όπου ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο γιος σου δεν είναι ήρωας, είναι ένας άνθρωπος σαν τους άλλους, ίσως μάλιστα να φοβάμαι και λίγο περισσότερο… Φίλα τη γη μας για μένα».

Η Χούντα αποσιώπησε το γεγονός κι επέτρεψε τη μεταφορά της σορού του στη γενέτειρά του την Κέρκυρα, με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών, φοβούμενη τη λαϊκή αντίδραση.

Η αυτοθυσία του φοιτητή Κώστα Γεωργάκη είναι μοναδικό και ξεχωριστό γεγονός στην αντίσταση κατά της Χούντας, αφού αφύπνισε τη διεθνή κοινή γνώμη για την κατάσταση στην Ελλάδα.

Γιατί:

Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς,

Πώς θα γενούνε τα σκοτάδια φως;


Ναζίμ Χικμέτ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου