Κάπου υπάρχει ένα νησί...

Κάπου υπάρχει ένα νησί...
Κάπου υπάρχει ένα νησί....

Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Μικρά εγκλήματα, χαμένα κάπου στα ψιλά

1) Έγκλημα κάτω από την Ακρόπολη


Από το: ΠΡΙΝ
της Μαριάννας Τζιαντζή

Θα μπορούσε να ήταν αστυνομικό μυθιστόρημα, αν ο τόπος του εγκλήματος δεν ήταν μια αθηναϊκή πλατεία, απ’ αυτές όπου πωλούνται «πάσης φύσεως ανθρώπινα υλικά», αν το θύμα δεν ήταν ένα αφγανάκι, μόλις τριάμισι χρόνων, αν οι γονείς του δεν ήταν ξεσπιτωμένοι αφγανοί πρόσφυγες.

Τα βάσανα της προσφυγιάς δεν πουλάνε στην πιάτσα της ενημέρωσης. Μόνο όταν μια φουρνιά πνιγμένων στον Έβρο ή στο Αιγαίο ξεπερνά τους δέκα, εμφανίζεται μια σύντομη αναφορά στις εφημερίδες και, πολύ σπάνια, στην τηλεόραση.

Mια είδηση κολοβή, που μοιάζει σχεδόν με μη είδηση, αφού δεν αναφέρονται το όνομα της πλατείας, το όνομα των γονιών, η ημερομηνία που διαπράχτηκε το έγκλημα- όμως μια είδηση πιο ανατριχιαστικά αληθινή από αυτές για τις οποίες υπάρχουν πλήρη στοιχεία. Τέλη Ιουλίου, εκκενώνεται ένα κτίριο όπου έμεναν πάμπτωχοι Αφγανοί και η οικογένεια καταφεύγει σε μια πλατεία. Μια νύχτα οι γονείς ξυπνούν από τις φωνές και τα κλάματα του αγοριού. Το παιδί είναι αιμόφυρτο, τα ρούχα του σχισμένα. Δεν μπορεί να περιγράψει τι του έχει συμβεί, θυμάται μόνο ότι ένας κύριος τον πήγε σε ένα θάμνο. Σύμφωνα με την περιγραφή του μεγαλύτερου αδελφού του, ο κύριος φορούσε σταυρό, ήταν εύσωμος και μιλούσε ελληνικά.


Δεν ξέρω αν έχει ποτέ τιμωρηθεί κάποιος από τους συμπατριώτες μας που αγοράζουν νεαρή αφρικανική, βαλκανική ή ασιατική σάρκα, κοριτσίστικη ή αγορίστικη. Ο κύριος με το σταυρό θέλησε να απολαύσει παιδάκι του γάλακτος και χωρίς να πληρώσει, δηλαδή παραβίασε τον άγραφο νόμο της αγοράς και, επιπλέον, η επιδρομή του άφησε ανεξίτηλα ίχνη στο σώμα του παιδιού.


Αν ο βιασμός και η κακοποίηση δεν συνέβαιναν σε μια βρώμικη πλατεία της Αθήνας, αν το παιδάκι δεν ήταν αφγανάκι αλλά ελληνόπουλο, θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Μάλιστα, όσο πιο πλούσιο το παιδάκι, τόσο μεγαλύτερη θα ήταν και η αγανάκτηση της ελληνικής κοινωνίας.


Είδηση είναι το σκυλάκι του Κωστέτσου που μελαγχολεί, είδηση είναι το διαζύγιο της Μενεγάκη και του Λάτσιου, είδηση είναι τα ψάρια που τρώει το πρωθυπουργικό ζεύγος στην Πάρο, όχι όμως ένα αγοράκι, μισόγυμνο και ματωμένο, μια αυγουστιάτικη νύχτα κάτω από την Ακρόπολη.


2) Τραγωδία στο Ελαιοχώρι Αρκαδίας

Από: ANT1online.gr

Νεκρό βρέθηκε σήμερα τα ξημερώματα σε αγροτική περιοχή, το 11χρονο κορίτσι, υπήκοος Βουλγαρίας, που είχε εξαφανιστεί την Κυριακή, στην Αρκαδία. Για την εξαφάνιση της 11χρονης είχε ενεργοποιηθεί το σύστημα «Άμπερ Αλερτ» (Amber Alert).

Το πρωί συνελήφθη ένας 41χρονος Αλβανός, σε βάρος του οποίου σχηματίστηκε δικογραφία για ανθρωποκτονία από πρόθεση της 11χρονης, όπως ανακοίνωσε ο διοικητής της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Περιφέρειας Πελοποννήσου, στρατηγός Κώστας Τούζος.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, τη νύχτα που εξαφανίστηκε το κοριτσάκι, ένας άνδρας, αλλοαδπής καταγωγής, ο οποίος διαμένει χρόνια στο χωριό, προθυμοποιήθηκε να το συνοδεύσει σπίτι του.

Αντί για αυτό όμως, ο δράστης οδήγησε το παιδί σε αγροτική έκταση, όπου το κακοποίησε, πιθανώς και σεξουαλικά, και στη συνέχεια το σκότωσε. Πέταξε το άψυχο κορμάκι του σε ένα πηγάδι, το οποίο και σκέπασε με κλαδιά. Πληροφορίες κάνουν λόγο για άγριο βασανισμό του κοριτσιού.

Οι αστυνομικές αρχές, μετά τις μαρτυρίες που έλαβε οδηγήθηκε στα ίχνη του δράστη, ο οποίος και ομόλογησε το άγριο έγκλημα, ενώ υπέδειξε στις αρχές και το σημείο όπου πέταξε το πτώμα.

Δυστυχώς για αυτήν την περίπτωση δεν είχαμε καμία πληροφορία, είπε στον ΑΝΤ1 ο πρόεδρος του Χαμόγελου του Παιδιού, ενώ τόνισε ότι αυτό που προέχει τώρα είναι να στηριχθεί η οικογένεια του κοριτσιού.

Δυο παιδιά. Όπως τα παιδιά σου, όπως τα’ ανήψια σου, όπως οι μαθητές σου. Δυο αγγελούδια.

Το ένα νεκρό στο βουρκιασμένο πηγάδι και το άλλο να κουβαλά το βούρκο πάνω του και μέσα του, για όσο θα ζει.

Δυο παιδιά μεταναστών, αλλά δεν έχει σημασία, θα μπορούσε να είναι παιδιά ελλήνων.

Ούτε έχει σημασία ότι ο ένας δράστης είναι Έλληνας και ο άλλος Αλβανός. Τα κτήνη είναι κτήνη ανεξαρτήτου εθνικότητος.

Δεν έχω διάθεση να σχολιάσω. Μόνο να ευχηθώ μπορώ σ’ αυτούς τους δυο κυρίους: Να πάθουν καρκίνο του προστάτη και να πεθάνουν αργά και βασανιστικά. Και ν’ αργήσει να βγει η ψυχή τους.

Ανατολή



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου